Ważna decyzja
Decyzja o podjęciu psychoterapii to zwykle trudny, ale odważy krok. Po wykonaniu telefonu, napisaniu meila, skontaktowaniu się ze mną poprzez stronę internetową, umawiam się z osobą, na konsultację.
Konsultacje – mają charakter rozmowy podczas której psychoterapeuta wraz z pacjentem stara się rozpoznać trudność, która sprowadza pacjenta do gabinetu, oraz dobrać najbardziej adekwatną formę pomocy do przedstawionego problemu.
Często odnosimy wrażenie, iż przeżywane przez nas kłopoty są wynikiem bezpośrednio, naszych działań i zewnętrznych okoliczności, jednak zwykle doświadczane przez nas trudności znajdują odbicie w naszym świecie wewnętrznym, w naszej psychice. Podczas konsultacji psychoterapeuta słucha pacjenta, starając się podać swoje rozumienie zgłaszanych trudności. Podczas konsultacji myśli pacjenta, jego emocje, pragnienia, potrzeby stają się istotne i ważne.
Jeśli podczas rozmowy istotnym czynnikiem wydaje się być uzależnienie, terapeuta definiuje je, poprzez diagnozę oraz propozycję dalszej pomocy. Konsultacje trwają zwykle od 2 do 4 spotkań i są wstępem do dalej proponowanej psychoterapii. Kiedy konsultacja ma charakter konsultacji do grupy terapeuta stara się, rozpoznać trudności pacjenta i nadać im interpersonalny charakter.
Konsultacje pary – mają natomiast na celu, między innymi: sformułowanie wstępnego rozumienia problemu w relacji, ocenę możliwości skorzystania przez daną parę z terapii, oszacowanie ewentualnego ryzyka, jeśli ono występuje, czy też danie parze przestrzeni na przedstawienie swojej historii (historii indywidualnej, historii związku), aby odreagowując emocje partnerzy mogli odpowiedzieć sobie na pytanie, czy chcą razem uczestniczyć w terapii i jaki mógłby być jej cel, uwspólniony dla obydwojga partnerów.
Indywidualna psychoterapia psychoanalityczna – po spotkaniach konsultacyjnych pacjent zyskuje możliwość regularnych spotkań z terapeutą w gabinecie, które jak poprzednio mają charakter rozmowy raz, dwa lub trzy razy w tygodniu. Podczas rozmowy bazującej na „swobodnych skojarzeniach pacjenta” psychoterapeuta podejmuje wysiłek aby zrozumieć głównie nieuświadomione myśli, obawy, konflikty i mechanizmy obronne danej osoby. Pojedyncza sesja trwa 50 minut.
Psychoterapia uzależnień – po wstępnym procesie konsultacji i ustaleniu jak problemowe jest używanie substancji/ uzależnieniowych zachowań przez pacjenta w toku terapii terapeuta wraz z pacjentem stara się zrozumieć mechanizm powstania oraz działania uzależnienia u danej osoby oraz jak wpływa ono na poszczególne sfery życia danego pacjenta: w tym na regulację emocji, codzienne funkcjonowanie, znajdowanie i podtrzymywanie satysfakcjonujących relacji czy też podtrzymywanie poczucia własnej wartości.
Grupowa psychoterapia analityczna – jest formą psychodynamicznej terapii grupowej, w której leczenie indywidualnego pacjenta odbywa się w grupie i poprzez grupę nie wyłączając psychoterapeuty. Jako, że każdy z nas jest istotą społeczną, funkcjonującą podczas życia w różnych grupach, zwykle podstawową grupą jest rodzina, analiza grupowa pozostaje ukierunkowana na optymalizację interakcji pomiędzy członkami grupy, z naciskiem na rozwój świadomości dynamiki grupowej oraz konfliktów wewnątrzpsychicznych indywidualnych członków grupy.
Co więcej praca w grupie pomaga pacjentowi korygować różne nieadaptacyjne formy zachowań oraz problematyczne wzorce interakcji. Dzięki czemu uczestnik grupy może zyskać nowy punkt odniesienia, bardziej realistyczny obraz siebie a grupa stać się początkiem zmiany dysfunkcjonalnych wzorców interpersonalnych na bardziej funkcjonalne, przynoszące większy komfort, w życiu codziennym poza grupą.
Analityczna psychoterapia pary – celem w analitycznej psychoterapii pary, pozostaje próba pomocy w lepszym rozumieniu i słuchaniu partnerów siebie nawzajem w parze. Terapeuta podczas spotkań stara się stworzyć przestrzeń do badania pojawiających się podczas sesji emocji i myśli. Terapia pary stwarza również możliwość rozpoznania nieświadomych powodów stworzenia danej pary i tworzenia związku, jak i funkcjonujących w konkretnej parze mechanizmów, które mogą zarówno hamować jak i wspierać rozwój w parze.
Podczas terapii partnerzy mają szansę rozmawiać zarówno o bieżącej sytuacji w związku, czy rodzinie, jak i poznać indywidualną oraz wspólną historię, która zwykle znacząco wpływa na funkcjonowanie pary na tu i teraz. Wynika to z założenia, iż w dorosłych relacjach, często powielamy stare wzorce z rodzin pochodzenia. Terapia pary może być przydatna w poradzeniu sobie z problemami w komunikacji pomiędzy partnerami, agresją, konfliktami, brakiem intymności czy życia seksualnego, zdradą.
Bibliografia:
- N. McWilliams, Psychoterapia Psychoanalityczna- poradnik praktyka, 2018
- PDM-2- Poradnik diagnozy psychodynamicznej, tom I, V.Lingiardi. N.McWilliams, 2019
- Psychoanaliza.org.pl- Polskie Towarzystwo Psychoanalityczne
- Uzależnienie od narkotyków, podręcznik dla terapeutów, Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, 2012
- S. Lorenten, Psychoterapia grupowo- analityczna, Leczenie zaburzeń: afektywnych, lękowych i osobowości, Oficyna Ingenium, Warszawa 2016
- M. Morgan, Psychoanalityczna terapia par, Stan umysłu pary, Oficyna wydawnicza Fundament, Warszawa 2019
- Internet: psychoterapeucipar.pl